قطع رابطه (پست ثابت)

قطع رابطه

دیشب حالم بد بود اون قدری که شام درست حسابی نخوردم و اومدم بخوابم اونم ساعت 10 شب. گریه کردم و نفمیدم کی خوابم برد ولی زود نبود.
من آدمی نیستم که با یه کامنت یا حرف بهم بریزم و خوب می تونم خودمو کنترل کنم منتها بستگی داره تو چه شرایط روحی باشم. این روزا خوب نیستم حداقل توقعی که از دوستام دارم اینه که ناراحتم نکنن. حالا خوشحال کردن پیشکش ولی با رفتارشون کاری نکنن که با گریه خوابم ببره. این چیزی که تو ذهنم می مونه و دیگه یادم نمی ره. 

همین طور که دیشب فیس بوکو با گوشی چک می کردم یکی از بچه ها نوشته بود همیشه از عید بدم می یومد. دوستاشم گفته بودن آره ما هم دوس ندارم به این دلیل ...
وقتی دیدم بقیه هم حس منو دارن یه کم آروم شدم که انقد حرف پرتی نزدم حالا یه نفر جبهه می گیره دلیل نمی شه که دیدگاهش درست باشه. (البته با پستایی که نوشتم فمیدم همه آدما انگ و برچسب بهت می زنن مگر خلافش ثابت شه)

دیشب با خودم گفتم واقن چرا من باید "دوست" داشته باشم؟ دقیقا یکی به من بگه به چه دردم می خوره؟  آقا دور منو خط بکشید و نمی خوام با کسی ارتباط داشته باشم. من که همیشه خدا تنها بودم خب چه کاریه چند نفر دور خودم جمع کنم که همون آدما باعث ناراحتیم شن. اصن ارزششو داره؟